Yalnızlık deyince herkesin aklında farklı şeyler çağrışım yapabilir. Kimi için fazla kaygı dolu olan bu kelime kimisi için de huzurun karşılığıdır. Olması gereken hangisidir ya da olması gereken diye bir şey var mıdır? Yalnızlığı büyük bir korku ve kaygıyla yaşamakla yalnızlıktan çok fazla zevk almak arasında bir yer de mi yalnızlık en doğru yerini alır? Yani aslında yalnızlığın çok korkunç olmadığı aynı zamanda yalnızlığımıza da sahip çıktığımız bir yerde yalnızlığı konumlandırmak en iyisi olur herhalde ki çünkü gerçekten de uçlarda yaşanmadığı sürece insanın ruhunun zihninin bedeninin ihtiyacıdır yalnızlık..Düşünmek için..dinlenmek için ve hatta üretmek bir şeyler ortaya koyabilmek için..Yalnızlık özgürlüktür belkide bu özgürlüğünüzü tamamiyle kaybettiğinizi anlarsanız nefes alamadığınızı da farkedersiniz.. Nefes almak için henüz hala özgür kalabildiğimiz yalnızlık zamanlarımıza hepimizin ihtiyacı var. Tabi bu zamanları kendimiz için verimli hale getirmemiz de mümkün. Gerektiği kadar verimli huzurlu ve özgür yalnızlıklar diliyorum. Yalnızlığınızı kendi başınıza kalabildiğiniz nadir eşsiz anları kimsenin elinizden almasına izin vermeyin ..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder